متن خوانی و نقد بر آن (۱۷)

اولین داستان کوتاهی بود که از صحت میشنیدم بسیار انتخاب قابل ستایشی بود.اونجاییم که جناب ملازهی میفرمایند مجازیم هر استوره ایی رو نقد کنیم مشخصه که بسیار از داستان تاثیر گرفتن؛همیشه ی چیزی تو فرهنگ ما مطرح بوده که حدودمونو یادآوری میکرده ولی واقعن زمانیکه رد شدن از این محدودیت ها باعث آزار نباشه چ دلیلی هست که خودمونو محدود بدونیم!؟من هم با شنیدن داستان به این فکر میکنم که اگر روزی خودم رو در چند قدمی پایان حس کنم و کسی بپرسه آیا چیزی میخوام؟! چه تفسیری از زندگی که مجموعه خواسته هام هست خواهم داشت؟!

لایکلایک